มฤคินทร์, มฤเคนทร์ หมายถึง [มะรึคิน, -เคน] น. ราชสีห์. (ส. มฺฤค + อินฺทฺร).
[มะรึก] ว. สิ่งที่ควรติดตาม, สิ่งที่ต้องการ. (ส.).
ดู มฤค, มฤค-.
ดู มฤค, มฤค-.
[มะริดฉา] ว. มิจฉา, ผิด. (ป. มิจฺฉา; ส. มิถฺยา).
น. มิจฉาชีพ, การเลี้ยงชีวิตผิดทาง.
น. มิจฉาทิฐิ, ความเห็นผิดทางธรรม.
[มะรึดก] (โบ) น. มรดก. (ส. มฺฤตก; ป. มตก).